Het is nog voor zevenen. We hebben ons opgefrist, zijn de patio overgestoken en de straat op gelopen. Het is stil, de houten luiken van de winkeltjes zijn nog dicht. Een slaperige handelaar, een buurtbewoner slurpend aan zijn soep, wat omhoog kringelende rookpluimen, het is de ideale tijd om te slenteren door de smalle straatjes en steegjes. Om vanaf de stadsmuur het oude Pingyao wakker te zien worden. Vóór het druk wordt want dan ontdek je tempels, bruggetjes en koopmanshuizen het best. Toch?
Weg is de rust. Een opgewonden meisjesstem. Kwetterend geroezemoes als van een klas op schoolreisje. Met een sonoor gezoem komt een oversized golfkarretje, tot de nok gevuld met enthousiast fotograferende Chinezen de hoek om. Voorop de reisleidster voorzien van lange vlecht, megafoon en mega paraplu. Ze kijkt in onze richting en zwaait kort. Als ze stopt, komt er een tweede karretje, en daarna gelijk een derde. Gelukkig hebben we al een kaartje gekocht en kunnen het prachtige maar nu beduidend minder stille, maar tempelcomplex binnen. Wie zei er dat Chinezen niet vroeg opstaan?
‘To get rich is glorious’. Zo spoorde Deng Xiaoping zijn landgenoten aan hun Mao pakken te verwisselen voor een appartement met koelkast en tv. In plaats van fietsen scooters te kopen en net als bij ons een auto voor de deur. En dat deden ze. Wie begin jaren ’80 van Peking’s vliegveld de stad in reed, werd toegezwaaid door bloeiende bomen. Bijna 40 jaar later kolkt een eindeloze stroom blik over een wirwar van snelwegen en fly-overs, op de hielen gezeten door ongeduldig toeterende Audi’s. Maar had Deng ook iets over toerisme gezegd?
Een uur later is het stadje drukker dan een golfbaan met Tiger Woods. Net als wij heeft iedereen een combikaart, waarmee je wel 30 bezienswaardigheden kunt bezoeken. Gelukkig is de trap van de stadsmuur voor de karretjes een onoverkomelijke hindernis en kijken we over de massa, die de als paddenstoelen uit de grond geschoten souvenir kraampjes bestormt. Na een tijdje wordt het rustiger en dalen we de trappen weer af. Het is bijna stil. Waar is iedereen eigenlijk?
Ontbeten hebben we nog niet en eetkraampjes of snackbars daar doet men niet aan. Wel zien we uithangborden van wat lijkt op restaurantjes. Als we met knorrende maag de deur opentrekken, wordt duidelijk waarom. Het is half twaalf, nu al lunchtijd, en binnen zijn alle ronde tafels bezet. Geen begrijpelijk menu, geen plaats en zeker geen tafeltje voor twee. Wat verloren blijven we staan. Maar wie zwaait daar? De reisleidster met de vlecht. We banen ons een weg naar haar tafel waar ze heel sociaal tussen haar luid smakkende klanten een plekje vrijmaakt. You like China? Where are you from?
Nog een geluk dat we met stokjes hebben leren eten want in sneltreinvaart draaien de meest exotische schotels voorbij. Natuurlijk moeten we alles proeven. De ‘frogspit soup with lotus seeds’, de lichtpaarse ‘shredded jellyfish’, dat knapperig stukje varkenshuid (niet kijken naar die zwarte haartjes) en de vissenkoppen, die, zo bewijst het slagveld om ons heen, helemaal uitgepulkt moeten worden. Minder gelukkig zijn we met onze lege maag. Want zonder de onschuldig ogende, in miniglaasjes geschonken o zo sterke rijstwijn gaat het niet. Er moet geproost worden: op Pingyao, op Holland, op onze families, op de internationale vriendschap. En op geluk, want, zeker voor wie ver van huis is, niets is in Chinese ogen belangrijker als geluk. En wie zijn wij, inmiddels behoorlijk beneveld, om onze nieuwe vrienden tegen te spreken?
Tegen drieën, de golfkarretjes zijn weer richting bussen, komen we terug bij ons hotel. De vloermatten zijn uitgeklopt, de bedden verschoond en de jasmijnthee staat te geuren. Bij de receptie twee net per trein gearriveerde stellen. Ze vragen ons ongerust het hemd van het lijf. Waar je geld kunt wisselen, wat je moet gaan zien, wat die entree combikaart kost, en, daarbij wat vies kijkend, of het niet te toeristisch is.
Reizen door China met of zonder Chinese toeristen. Door de drukte heen kijken. Andere gewoonten, andere culturen, doen als de locals. Word je daar enthousiast van? Wil je ook zo reizen? Neem dan contact op met Stella, de reisexpert die er woont, de Chinese local Hero van Local Hero Travel.nl.
Populaire reisorganisaties
Deel je tips
Heb je leuke tips die je met ons en met de andere lezers wilt delen? Ken je toffe plekjes in China die we tijdens onze volgende trip naar het land zeker moeten bezoeken? Deel je tips en andere weetjes door hieronder een reactie achter te laten.Ga je binnenkort zelf op vakantie naar China en heb je vragen m.b.t. accommodatie, vervoer, attracties en andere bezienswaardigheden of heb je input nodig met het opstellen van je reisplan? Stel je vragen hieronder of in onze reiscommunity.
Wil je verder makkelijk op de hoogte blijven van onze avonturen? Volg dan onze Facebook pagina.